Komkommercolumn: In hokjes duwen, augustus 2016

Binnenkort ga ik naar een groot outdoor festijn, veel muziek, vrolijke mensen, drukte, feest. Mijn 12 jarige dochter vroeg me gisteren: ‘Mam, ik vind het wel eng dat je gaat.

Er is de laatste tijd zoveel gebeurd, ik ben bang dat jou daar iets overkomt.’ Daar moet ik dan wel van slikken. Natuurlijk was dat bij mezelf ook door mijn gedachte geschoten. En toch ga ik. Ga ik het genieten, feesten, het leven vieren. Omdat ik het wil en kan. Omdat het leven te kort is om niet te vieren.

Maar toch….het knaagt en is er wel. En daar heeft de hele event branche last van. Onder andere in de vorm van extra beveiligingskosten maar ook in de sfeer ‘onder de radar’ onder de deelnemers. Toch geloof ik dat wij als event/congres organisatoren hier iets mee moeten én kunnen!

Door meer mensen in hokjes te stoppen! En dan bedoel ik dat positief: door te stimuleren dat mensen ‘anders denkers’ ontmoeten. Door dat actief op te nemen in de opzet van het event. Laat je deelnemers zich verbazen, door in gesprek te komen met ‘andere’ mensen. Waar ze normaal niet zo snel mee in gesprek komen.

Want uiteindelijk zetten we onszelf toch in hokjes: ‘ons soort mensen’ omringen ons. Creëer de verbazing, zoals dat ook op vakantie tot zulke mooie momenten en herinneringen leidt. Dat gesprek met die boer in Griekenland, die taxichauffeur in Vietnam, dat groepje giechelende meiden…

Maak er een prachtige zomer van en ga voor dat vreemde hokje, ook als je terug bent!